Jeżeli jest dowolną liczbą całkowitą dodatnią, symbol
jest zdefiniowany jako:
, gdzie po prawej stronie równania jest
-razy przemnożone
.
Z tej definicji można wyprowadzić poniższe sześć podstawowych
wzorów dla potęgi, zachodzących dla całkowitych dodatnich liczb i
:
Liczbę , która spełnia równanie
, nazywamy pierwiastkiem kwadratowym liczby
.
Każda liczba dodatnia ma dwa pierwiastki kwadratowe. Ich wartości bezwzględne są sobie równe,
lecz ich znaki są przeciwne. Dodatni pierwiastek kwadratowych oznaczamy poprzez symbol: .
Ujemny przez
.
Ponieważ kwadrat (potęga drugiego stopnia) dowolnej liczby jest dodatni, to nie może istnieć pierwiastek kwadratowy liczby ujemnej. Jest tak w zbiorze liczb rzeczywistych. Istnieją natomiast jeszcze liczby urojone, w których zbiorze pierwiastek z liczby ujemnej istnieje.
Jeżeli jest dowolną liczbą całkowitą i
jest dowolną liczbą taką, że
, to
nazywamy
pierwiastkiem stopnia n liczby
.
Czyli jest pierwiastkiem trzeciego stopnia (pierwiastkiem sześciennym) liczby
, gdyż
.
1. Jeżeli jest liczbą całkowitą nieparzystą, liczba
ma dokładnie jeden pierwiastek
-tego stopnia.
Pierwiastek ten oznaczamy przez
. Jest on dodatni, ujemny lub równy zero, jeżeli
jest
odpowiednio dodatnie, ujemne, lub równe zero.
Przykładowo: ,
,
.
2. Jeżeli jest liczbą całkowitą parzystą i liczba
jest dodatnia, wtedy
ma dokładnie dwa pierwiastki
-tego stopnia. Są one równe co do wartości bezwzględnej i przeciwne co do znaku.
Przykładowo: i
.
3. Jeżeli jest liczbą całkowitą parzystą i liczba
jest ujemna, wtedy
ma nie pierwiatków.
Jeżeli w definicji
jest liczbą wymierną, wtedy
powyższych sześć wzorów dla potęg jest dalej prawdziwych. Z wzoru drugiego mamy zatem:
=
.
Zgodnie z powyższym i z definicją pierwiastka -tego stopnia
musi być
-tym pierwiastkiem liczby
.
Otrzymujemy zatem wzór:
.
W specyficznym przypadku dla mamy:
.
Niech , wtedy z wzoru 1 mamy:
, oraz
.
Możemy więc napisać wzór:
.
Niech i niech
będzie dodatnią liczbą wymierną, wtedy zgodnie z wzorem 1 mamy:
, oraz
Możemy więc napisać wzór: