Jeżeli jest dowolną liczbą całkowitą dodatnią, symbol jest zdefiniowany jako:
, gdzie po prawej stronie równania jest -razy przemnożone .
Z tej definicji można wyprowadzić poniższe sześć podstawowych wzorów dla potęgi, zachodzących dla całkowitych dodatnich liczb i :
Liczbę , która spełnia równanie , nazywamy pierwiastkiem kwadratowym liczby .
Każda liczba dodatnia ma dwa pierwiastki kwadratowe. Ich wartości bezwzględne są sobie równe, lecz ich znaki są przeciwne. Dodatni pierwiastek kwadratowych oznaczamy poprzez symbol: . Ujemny przez .
Ponieważ kwadrat (potęga drugiego stopnia) dowolnej liczby jest dodatni, to nie może istnieć pierwiastek kwadratowy liczby ujemnej. Jest tak w zbiorze liczb rzeczywistych. Istnieją natomiast jeszcze liczby urojone, w których zbiorze pierwiastek z liczby ujemnej istnieje.
Jeżeli jest dowolną liczbą całkowitą i jest dowolną liczbą taką, że , to nazywamy pierwiastkiem stopnia n liczby .
Czyli jest pierwiastkiem trzeciego stopnia (pierwiastkiem sześciennym) liczby , gdyż .
1. Jeżeli jest liczbą całkowitą nieparzystą, liczba ma dokładnie jeden pierwiastek -tego stopnia. Pierwiastek ten oznaczamy przez . Jest on dodatni, ujemny lub równy zero, jeżeli jest odpowiednio dodatnie, ujemne, lub równe zero.
Przykładowo: , , .
2. Jeżeli jest liczbą całkowitą parzystą i liczba jest dodatnia, wtedy ma dokładnie dwa pierwiastki -tego stopnia. Są one równe co do wartości bezwzględnej i przeciwne co do znaku.
Przykładowo: i .
3. Jeżeli jest liczbą całkowitą parzystą i liczba jest ujemna, wtedy ma nie pierwiatków.
Jeżeli w definicji jest liczbą wymierną, wtedy
powyższych sześć wzorów dla potęg jest dalej prawdziwych. Z wzoru drugiego mamy zatem:
=.
Zgodnie z powyższym i z definicją pierwiastka -tego stopnia musi być -tym pierwiastkiem liczby .
Otrzymujemy zatem wzór:
.
W specyficznym przypadku dla mamy:
.
Niech , wtedy z wzoru 1 mamy:
, oraz .
Możemy więc napisać wzór:
.
Niech i niech będzie dodatnią liczbą wymierną, wtedy zgodnie z wzorem 1 mamy:
, oraz
Możemy więc napisać wzór: